Recenzja
empik.pl:
empik.pl:
Jack St. Bride, nauczyciel w prywatnej
szkole dla dziewcząt, nie ma innego wyjścia – musi całkowicie zerwać ze swoim
dawnym życiem, które legło gruzach z powodu zakochanej w nim uczennicy.
Szukając miejsca, w którym mógłby się ukryć i pogrzebać przeszłość, trafia do
sennego miasteczka Salem Falls w Nowej Anglii. Powrót do nauczania nie wchodzi
w grę, zostaje więc pomywaczem w małej restauracji należącej do Addie Peabody.
Wkrótce między właścicielką a skromnym, bezpretensjonalnym Jackiem rodzi się
uczucie. Niestety, w sielskim miasteczku mieszka też czwórka skrywających
mroczne tajemnice nastolatek, które obierają sobie Jacka za cel niecnych
knowań. Rozpętuje się współczesne polowanie na czarownice i Jack po raz kolejny
musi walczyć z wymiarem sprawiedliwości oraz z uprzedzeniami.
szkole dla dziewcząt, nie ma innego wyjścia – musi całkowicie zerwać ze swoim
dawnym życiem, które legło gruzach z powodu zakochanej w nim uczennicy.
Szukając miejsca, w którym mógłby się ukryć i pogrzebać przeszłość, trafia do
sennego miasteczka Salem Falls w Nowej Anglii. Powrót do nauczania nie wchodzi
w grę, zostaje więc pomywaczem w małej restauracji należącej do Addie Peabody.
Wkrótce między właścicielką a skromnym, bezpretensjonalnym Jackiem rodzi się
uczucie. Niestety, w sielskim miasteczku mieszka też czwórka skrywających
mroczne tajemnice nastolatek, które obierają sobie Jacka za cel niecnych
knowań. Rozpętuje się współczesne polowanie na czarownice i Jack po raz kolejny
musi walczyć z wymiarem sprawiedliwości oraz z uprzedzeniami.
Moje zdanie:
Wypożyczając książkę Jodi Picoult byłam
szczęśliwa, że w końcu mogę zapoznać się z literaturą tej
szczęśliwa, że w końcu mogę zapoznać się z literaturą tej
autorki. Wiele razy
czytałam bardzo pozytywne recenzje, a szczególnie przyciągnął mnie film na
podstawie jej książki (“Bez mojej zgody”).
Książka okazała się ogromną przyjemnością i nie
mogłam się oderwać od kolejnych stron lektury. Zostałam przez to otrąbiona na
skrzyżowaniu, gdyż podczas czekania na zielone światło otworzyłam książkę i tak
się zaczytałam, że nie zauważyłam zmiany świateł (ale pan w samochodzie za mną
przywołał mnie do porządku głośno trąbiąc) 😛
mogłam się oderwać od kolejnych stron lektury. Zostałam przez to otrąbiona na
skrzyżowaniu, gdyż podczas czekania na zielone światło otworzyłam książkę i tak
się zaczytałam, że nie zauważyłam zmiany świateł (ale pan w samochodzie za mną
przywołał mnie do porządku głośno trąbiąc) 😛
“Addie bez trudu mogłaby
rozwijać jego podejrzenia. Robiła, jak to ujął, tak wiele, bo dobrze wiedziała,
co czuje człowiek, który się znalazł na dnie, i rozumiała, jak bardzo wówczas
potrzebuje pomocnej dłoni; bo zdawała sobie sprawę z tego, że w świecie pełnym
telefonów, maili i faksów nadal można odczuwać dominującą samotność(…)”
Postacie w książce, których jest wiele są
cudownie przedstawione i mają swój charakter. Oprócz głównych bohaterów dużo
wiemy również o życiu pozostałych osób mieszkających w małym miasteczku.
Autorka wnikliwie ukazuje ludzką psychikę oraz struktury społeczne
amerykańskiego sennego miasteczka. Fabuła jest bardzo rozbudowana, wątki
przeplatają się, a czytelnik co jakiś czas odsyłany jest do wydarzeń z
przeszłości Jacka czy Addie (która była ofiarą przemocy, a jej córeczka zmarła).
Pozwala to na szerszy punkt widzenia, bowiem najważniejszy wątek dotyczący
gwałtu na nastolatce jest bardzo trudny. Jednak w tym przypadku to oskarżony
jest ofiarą, ponieważ musi udowodnić swoją niewinność. Książka pokazuje, że
gwałt jest przerażającą rzeczą, ale tak samo manipulacja może zniszczyć komuś
życie. W drugiej części książki pisarka przenosi nas w świat rozprawy sądowej,
zeznań, przesłuchania, poszukiwania dowodów na niewinność oskarżonego. Pod tym
względem “Czarownice…” są świetnie dopracowane, co jest największym
plusem książki.
cudownie przedstawione i mają swój charakter. Oprócz głównych bohaterów dużo
wiemy również o życiu pozostałych osób mieszkających w małym miasteczku.
Autorka wnikliwie ukazuje ludzką psychikę oraz struktury społeczne
amerykańskiego sennego miasteczka. Fabuła jest bardzo rozbudowana, wątki
przeplatają się, a czytelnik co jakiś czas odsyłany jest do wydarzeń z
przeszłości Jacka czy Addie (która była ofiarą przemocy, a jej córeczka zmarła).
Pozwala to na szerszy punkt widzenia, bowiem najważniejszy wątek dotyczący
gwałtu na nastolatce jest bardzo trudny. Jednak w tym przypadku to oskarżony
jest ofiarą, ponieważ musi udowodnić swoją niewinność. Książka pokazuje, że
gwałt jest przerażającą rzeczą, ale tak samo manipulacja może zniszczyć komuś
życie. W drugiej części książki pisarka przenosi nas w świat rozprawy sądowej,
zeznań, przesłuchania, poszukiwania dowodów na niewinność oskarżonego. Pod tym
względem “Czarownice…” są świetnie dopracowane, co jest największym
plusem książki.
Na wyróżnienie zasługuje postać ojca Addie –Roy’a oraz obrońcy Jack’a – Jordana. Były to charaktery świetnie przedstawione.
Wątek miłosny między Addie i Jackiem jest
naprawdę interesujący, bo otóż mamy kobietę zgwałconą zakochującą się w oskarżonym
o gwałt.
naprawdę interesujący, bo otóż mamy kobietę zgwałconą zakochującą się w oskarżonym
o gwałt.
“- Zamieszkaj ze mną –
powiedziała. Ale tak naprawdę miała na myśli: oddaję ci swoje serce, obchodź
się z nim delikatnie.”
Nie można również nie wspomnieć o nastolatkach,
które zamieszkują Salem Falls. To grupa czterech przyjaciółek, które uważają
się za tytułowe czarownice. To ich słowa i zeznania polegające na kłamstwie
rozpoczynają piekło Jacka. Dziewczyny czują się bezkarne i chcą się zabawić,
zupełnie nie zdając sobie sprawy z odpowiedzialności za swoje czyny.
które zamieszkują Salem Falls. To grupa czterech przyjaciółek, które uważają
się za tytułowe czarownice. To ich słowa i zeznania polegające na kłamstwie
rozpoczynają piekło Jacka. Dziewczyny czują się bezkarne i chcą się zabawić,
zupełnie nie zdając sobie sprawy z odpowiedzialności za swoje czyny.
Myślę, że wynik historii jest przewidywalny,
jednak ostatnia strona może wywołać osłupienie niektórych czytelników. W moim
przypadku akurat tak nie było, ale zakończenie bardzo mnie przeraziło i
pozostawiło z wieloma pytaniami.
jednak ostatnia strona może wywołać osłupienie niektórych czytelników. W moim
przypadku akurat tak nie było, ale zakończenie bardzo mnie przeraziło i
pozostawiło z wieloma pytaniami.
Lektura, choć sporych rozmiarów, jest przyjemna w
czytaniu. Język lekki, historie niebanalne, temat ciekawy i to on jest
najmocniejszą stroną książki.
czytaniu. Język lekki, historie niebanalne, temat ciekawy i to on jest
najmocniejszą stroną książki.
Czytałam. Jodi Picoult to moja ulubiona autorka, jednakże ta książka nie jest jej najlepszą. Zachęcam Cię więc do dalszych przygód z jej książkami. A warto! 😉
O tak! To dopiero początek mojej przygody z Jodi. Ostatnio upewniłam się, że moja miejska biblioteka posiada duży zbiór jej literatury 🙂 A co polecasz najbardziej?
Hmm. Nadal miło wspominam "Kruchą jak lód" , choć czytałam ją naprawdę dawno. Osobiście czaję się na "Bez mojej zgody", bo jest właściwie najbardziej znana, a w dwóch bibliotekach z których korzystam jej nie ma. 😉
Z tą książką Picoult nie bedzie mi po drodze. Nie mój typ.