Skradzione dziecko – Sanjida Kay /PREMIEROWO/

Najpierw przyciągnął mnie tytuł, który skrywał tajemnicę i obietnicę dobrej książki. Potem okładka zafascynowała mnie kolorami oraz głębią wrzosowiska. A na koniec zainteresowałam się tematem idealnym dla mnie. Skradzione dziecko autorstwa Sanjidy Kay to thriller, który w dniu dzisiejszym ma swoją premierę. Zapraszam na recenzję.

Pierwszy rozdział przedstawia czytelnikowi bohaterów – młode małżeństwo Zoe i Ollie, które po wielu próbach poczęcia dziecka – właśnie w tym momencie jedzie do szpitala po nowo narodzoną adoptowaną córeczkę. W kolejnych rozdziałach, siedem lat później, rodzice doczekują się biologicznego syna Bena. Zoe zajmuje się przede wszystkim domem, a w wolnym czasie próbuje się skupić na malarstwie. Ollie na pierwszym miejscu stawia pracę zawodową. Ich życie zaczyna się komplikować, kiedy z Evie potajemnie kontaktuje się ojciec biologiczny, a ich syn trafia do szpitala. Całe nieszczęście zaczyna się w momencie poznania artysty, który z chęcią wchodzi w życie Zoe.

Najlepszą rekomendacją jest to, że książkę przeczytałam w kilka godzin. Pomimo dość prostej fabuły, w której trudności małżeńskie zaczynają wpływać na zachowanie bohaterów, a do tego postać artysty jest w sposób oczywisty połączona z zaginięciem córki, można oczekiwać trywialnego zakończenia. Ale tym razem tak nie jest. Wydawało mi się, że znam rozwiązanie zagadki, tymczasem autorka postarała się wprowadzić czytelnika w błąd i tym samym końcówka książki stała się zaskakująca.

• 

• 

• 

• 

Skradzione dziecko to opowieść o codziennej walce rodziców o dobro swojego dziecka. Przysposobienie nawet małego potomstwa niesie za sobą konsekwencje, które trzeba akceptować. Evie do tego różni się kolorem skóry od swoich rodziców i nawet jeśli ma wiedzę o tym, że jest adoptowana, musi się mierzyć z poczuciem straty po swoich biologicznych rodzicach. Pod tym względem książka mi się bardzo podobała. Nie koloryzowała ani nie wyolbrzymiała problemów wynikających z przysposobienia.

Sanjida Kay potrafiła stworzyć wciągającą opowieść z elementami thrillera. Fabuła opowiedziana jest z perspektywy Zoe, ale jest też kilka rozdziałów z punktu widzenia rodzica biologicznego dziewczynki, który z zacięciem dąży do odzyskania swojego dziecka. Poza tym w książce można znaleźć sporo opisów wrzosowisk i typowo angielskiej pogody, co tworzy cały klimat tajemnicy.  

Podsumowując, książka opowiada o urokach i trudach macierzyństwa, o dążeniu do własnych ambicji, o akceptacji, o relacji małżeńskiej i fascynacji innym człowiekiem a także o tragicznych wydarzeniach i radzeniu sobie z nimi. Skradzione dziecko to idealny thriller na dłuższy wieczór. Polecam!