Zapomniana Księga. Łowca (tom 3) – Paulina Hendel

Dzisiaj zajmę się ostatnią częścią trylogii Zapomnianej księgi pióra Pauliny Hendel (Strażnik, Tropiciel). Po raz kolejny Hubert znalazł się w punkcie wyjścia – w chacie nauczyciela historii. Tym razem różnica polega na tym, że młody mężczyzna pamięta wszystkie szczegóły od wybuchu piramidy w Paryżu do obecnego dnia. Już wie w jaki sposób znalazł się sam, daleko od domu, z wiedzą o demonach oraz całym sprzętem ułatwiającym przeżycie. Hubert tym razem rusza prosto do Święcina, gdzie liczy na spotkanie starych przyjaciół.

Po raz kolejny z chęcią zagłębiłam się w świat, w którym demony atakują ludzi. Nie wiem czy to za sprawą czytania całej serii na jeden raz czy może lepszemu stylowi pisarskiemu, Łowca okazał się dla mnie najlepszą częścią. Wsiąkłam w rzeczywistość bohaterów i razem z nimi przeżywałam ich przygody. Oczywiście dalej widzę lekkie niedociągnięcia i niespójności wizji autorki, ale tym razem nie stanowiły one dla mnie trudności w czytaniu.

Wydawnictwo We Need YA zaszalało również z przepiękną okładką w kolorze błyszczącego niebieskiego brzegu i grafiki z kośćmi, która przecudnie wygląda na półce i przepięknie uzupełnia się z dwiema poprzednimi tomami.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Fabuła książki Łowca dotyczy przybycia Huberta do Święcina i co prawda doświadczamy podobnych wydarzeń co w Strażniku, jednak opisanych inaczej i z innymi zakończeniami. Na początku miałam obawę czy nie będzie to taka sama książka, jednak Hendel wyszła z tego obronną ręką. Główny bohater wie co się wydarzy i dlatego zaczyna reagować zupełnie inaczej w takich samych sytuacjach, co oczywiście zmienia bieg wydarzeń. Hubert ma jeden cel – pozostawić przy życiu jak najwięcej osób, zwłaszcza drogą jego sercu Izę. Mimo, że on pamięta wszystkich mieszkańców wsi, to w tym życiu nie wzbudza tak dużej sympatii i musi się mocno postarać o bycie zauważonym, a z roli tropiciela staje się sprawnym łowcą upiorów.

W trzeciej części czytelnik może dostać więcej relacji między Hubertem a Izą, choć nie jest to klasyczny romans. Poza tym powracają również bohaterowie z pierwszego i drugiego tomu, którzy dodają tempa akcji. Poza oczywiście ciągłym zmaganiom z demonami słowiańskimi, w tej książce dzieją się dwa większe wydarzenia (odbicie jednej postaci i napad na wioskę), a poza nimi jest ponownie nudno i codziennie. Samo zakończenie było przeciętne, powinno zostawić nadzieję, ale we mnie nie wzbudziło emocji.

Zastanawia mnie również fakt, dlaczego ludzie nie odbudowywali swojej cywilizacji. Rozumiem, że przez pierwszy rok można się pogubić w nowej rzeczywistości, ale w ciągu siedmiu lat nikt nie wpadł na pomysł odnowy elektrowni czy naprawy urządzeń niezbędnych do życia. Przecież ta wiedza nie została zapomniana, tylko przestała działać – wystarczy ją na nowo wdrożyć w życie, czyż nie?

Paulina Hendel stworzyła historię młodzieżową, którą czyta się szybko i niezobowiązująco. Zapomniana księga to lektura lekka z fajnym pomysłem oraz sympatycznym i narwanym głównym bohaterem. Polecam na luźniejsze wieczory.